یک ماده فعال چند منظوره است که پوست تحریک شده ناشی از تابش اشعه UV، واکنشهای ایمنی و استرس مکانیکی را بدون تأثیر بر ملانوژنز حفظ و بازسازی میکند. نوترازن در واقع از یک پالمیتول تری پپتید 8 با منشا پپتیدهای POMC تشکیل شده است و به یک لیپید برای نفوذ و کارایی بهینه متصل شده است. نوترازن یک ماده عالی برای پوست های حساس جهت داشتن پوستی سالم است.
عملکرد نوترازن روی پوست حساس
پوست حساس پوستی است که با بروز علائمی مانند قرمزی، سوزش و یا خارش مشخص میشود که توسط محرک هایی مانند سرما، گرما، آفتاب، آلودگی، مواد آرایشی ایجاد میشود و معمولا احساسات ناخوشایندی ایجاد میکند.
به نظر می رسد که پوست حساس 71 درصد از جمعیت عمومی بزرگسالان را تحت تأثیر قرار میدهد و مطالعات اپیدمیولوژیک نیز نشان دادهاند که بروز این علائم در صورت شایعتر است. پس استفاده از نوترازن به عنوان یک ماده خاص برای پوست های حساس توصیه میشود.
مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک درگیر در پوست حساس شامل سه مورد است: افزایش نفوذپذیری لایه شاخی، تشدید پاسخ ایمنی و پیش فعالی سیستم حسی و عروقی.
مکانیسم واکنش پوست حساس
آستانه حساسیت پایین در افراد با پوست حساس ممکن است به دلیل اختلال در ارتباط با سیستم عصبی مرکزی باشد که منجر به احساس درد و نقایص حسی عصبی، یعنی پیش فعال شدن گیرندههای اندوتلین و کانالهای بالقوه گیرنده گذرای (TRP) فیبرهای عصبی پوستی در الیاف C غیر میلین و کراتینوسیت میشود.
فعال شدن رشتههای عصبی پوستی توسط محرکهای فیزیکی و شیمیایی، مانند گرما، محلولهای اسیدی، یا محرکهای شناخته شده مانند کپسایسین، منجر به آزاد شدن نوروپپتیدهایی مانند ماده P یا پپتید مرتبط با ژن کلسیتونین (CGRP) میشود که کراتینوسیتها، ماست سل ها و سلول های ارائه دهنده آنتی ژن و سلول های T در نزدیکی آن را فعال میکنند و باعث احساس درد و سوزش میشوند.
طی مطالعات مشخص شده است که تراکم الیاف C بدون میلین در افراد با پوست حساس نسبت به افراد با پوست نرمال کمتر است که به دلیل تخریب آنها به دلیل تماس با عوامل محیطی است که مسئول بروز حساسیت پوستی هستند.
مواد موثر با عملکرد مشابه نوترازن
پالمیتویل تری پپتید 8
صنعت آرایشی و بهداشتی “مدرن” بر تحقیقاتی متمرکز شده است که به کشف ترکیبات کاربردی عصبی آرایشی جدید اختصاص دارد که میتوانند تعاملات بین پوست و سیستم عصبی را بهبود بخشند.
پپتیدهای مورد استفاده در لوازم آرایشی به عنوان پپتیدهای مهارکننده آنزیم، حامل، مهارکننده انتقال دهنده عصبی و پپتیدهای سیگنال طبقه بندی میشوند.
پپتیدهای بازدارنده انتقال دهنده عصبی قادر به تقلید اسید آمینه هایی هستند که در تحریک پذیری نورون نقش دارند، بنابراین پاسخ عصبی را تعدیل میکنند و بر این اساس، این پپتیدها برای تعدیل علائم عصبی مرتبط با پوست حساس و همچنین سنتز سیتوکین های پیش التهابی مفید هستند.
پالمیتویل تری پپتید 8 یک استر پپتیدی مصنوعی است که بر پایه یک هورمون محرک آلفا ملانوسیت (α-MSH) منشا گرفته از پپتیدهای POMC (Proopiomelanocortin) طراحی شده و از یک دنباله لیپیدی تشکیل شده است.
نقش پپتید های POMC در کاهش استرس پوست
پوست یک اندام هدف برای پپتیدهای POMC (Proopiomelanocortin) است که فعالیت آنها التهاب را با تعدیل تولید IL10 کاهش میدهد.
پپتیدهای POMC به عنوان مثال نوترازن توسط ملانوسیت ها، کراتینوسیت ها، فیبروبلاست ها، اندوتلیال میکروواسکولار، ماست سل ها، لانگرهانس و سلول های ایمنی (مونوسیت ها و ماکروفاژها) بیان میشوند.
بنابراین، برای سازماندهی سیستم پاسخ به استرس پوست در برابر استرس محیطی، سیستم عصبی غدد درون ریز پوست، که توسط پپتیدهای POMC تنظیم میشود، باید با سیستم ایمنی پوست تعامل داشته باشند.
به طور جزئی، پپتیدهای POMC اثرات خود را از طریق اتصال به گیرنده ملانوکورتین 1 (MC1-R) انجام میدهد و تولید اینترلوکین 8 (IL-8)، یک کموکاین پیش التهابی که در پاتوژنز برخی از بیماری های التهابی پوست نقش دارد، بدون اینکه تأثیری بر روی ملانوژنز بگذارد، را کاهش میدهد.
α-MSH که یکی از معروف ترین پپتید های POMC است، تولید سیتوکینهای پیش التهابی مانند IL1، IL6، IL8 و TNFα را کاهش و برعکس، تولید مهارکننده سنتز سیتوکین IL10 را افزایش میدهد.
α-MSH همچنین بخشی از اثر ضد التهابی خود را با مهار فاکتور هسته ای کاپا B (NF-kB) در سطح مولکولی انجام میدهد. α-MSH به گیرنده MC1-R با میل ترکیبی بالا متصل میشود و فعالیت ضد التهابی را اعمال میکند.
لک حاصل از التهاب چگونه ایجاد میشود؟
هایپرپیگمانتاسیون پس از التهابی (PIH) پوست یک اختلال رنگدانه ای است که در همه انواع پوست دیده میشود. نوترازن ماده ای موثر در کاهش هایپرپیگمنتیشن است.
PIH میتواند ناشی از اختلالات التهابی درون زا پوست یا محرک های بیرونی باشد و میتواند در بسیاری از بیماری های پوستی از جمله آکنه، اگزما و درماتیت تماسی مشاهده شود.
PIH با افزایش فعالیت های ملانوسیتی و ملانوفاژهای پوستی مشخص میشود. این وضعیت در افراد با بیماریهای التهابی، مانند لیکن پلان و لوپوس اریتماتوز، بیشتر است.
سلول های کراتینوسیت پوست، از طریق افزایش تعداد سیتوکینهای آزاد شده، به شدت در پاسخ رنگدانه ملانوسیت پس از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش نقش دارند.
سیتوکینهای تولید شده توسط کراتینوسیت، مانند اینترلوکین 1 آلفا (IL1α) یا TNFα، فیبروبلاست ها را تحریک میکنند که به نوبه خود عوامل محرک ملانوسیت مانند SCF و HGF را آزاد میکنند.
عدم تنظیم هموستاز ملانوسیت و یا ملانوژنز علت ضایعات مختلف هایپر/هیپوپیگمنتیشن است و نوترازن ماده ای موثر برای رفع لک است.
تصور میشود که PIH از طریق اکسیداسیون اسید آراشیدونیک توسط پراکسیداز، سیکلواکسیژناز و 5 لیپوکسیژناز به واسطه هایی که پروستاگلاندین ها، لکوترین ها و ترومبوکسان ها را تشکیل میدهند، رخ میدهد.
اینها ملانوسیتهای اپیدرمی را تحریک میکنند تا هایپرتروفیک شوند و منجر به افزایش سنتز ملانین و انتقال رنگدانه به کراتینوسیت های اطراف و ماکروفاژهای پوستی شده و در نتیجه موجب ایجاد لک با مرزهای نامشخص و در اندازه، شکل و رنگ های متفاوت میشوند.
مکانیسم اثر نوترازن چگونه است؟
کراتینوسیتها با تولید فاکتورهای پیش التهابی مانند اینترلوکینها به محرک های خارجی مانند اشعه ماوراء بنفش پاسخ میدهند. اولین سیتوکینهایی که آزاد میشوند IL1α و TNFα هستند.
در پوست، واکنشهای التهابی ناشی از اینترلوکین یکی از دلایل اصلی اریتم (قرمزی) و ادم (تورم) است که ممکن است به لک نیز منجر شود.
در این راستا، نوترازن پاسخ التهابی ناشی از UVB را کاهش میدهد و در نتیجه از اثرات مضر قرار گرفتن در معرض نور خورشید محافظت میکند.
نوترازن تولید سیتوکینهای التهابی ناشی از UVB مانند اینترلوکین 8 (IL8) را کاهش میدهد و در فیبروبلاستها آزادسازی IL8 ناشی از IL1 را مهار میکند و پتانسیل ضد التهابی آن را تقویت و از ایجاد لک های ناشی از التهاب جلوگیری میکند.
علاوه بر این، نوترازن به سرعت احساس سوزش، سوزن سوزن شدن و تحریک پوست را کاهش میدهد، خارش را تسکین میدهد و محافظت و راحتی پوست را فراهم میکند.
به طور کلی، پوست را صاف، ترمیم و درخشان تر کرده و آن را در برابر واکنش های التهابی و لک های حاصل از التهاب مقاوم میکند.